Σε συνέχεια από το 1ο άρθρο για τις κρίσεις πανικού, όπου αναλύσαμε  τα συμπτώματα που τη χαρακτηρίζουν, και το 2ο άρθρο για την αντιμετώπιση,  ήρθε η ώρα να δούμε ποιά είναι η πιο αποτελεσματική θεραπεία κρίσης πανικού.

Η κρίση πανικού βρίσκεται στην κορυφή της κλίμακας των συμπτωμάτων του άγχους. Επειδή οι κρίσεις πανικού εμφανίζονται αιφνίδια, πολλοί καταφεύγουν σε φαρμακευτική αγωγή. Η φαρμακευτική αγωγή είναι σημαντική στο να κατευνάσει τα συμπτώματα και να βοηθήσει τον άνθρωπο να ελέγξει τα συναισθήματα και τις σκέψεις του. Η φαρμακευτική αγωγή κρίνεται αναγκαία όταν τα συμπτώματα του άγχους είναι επαναλαμβανόμενα και εκτός ελέγχου. Η λήψη φαρμάκων πρέπει να γίνεται καθ’ υπόδειξιν και με παρακολούθηση ψυχιάτρου.

Πολλές φορές, η φαρμακευτική αγωγή οδηγεί στην καταστολή των συμπτωμάτων και ο πάσχων μπορεί να θεωρήσει ότι «όλα είναι καλά». Σε αυτή την σκέψη ελλοχεύει ο κίνδυνος. Γιατί; Διότι τα φάρμακα βοηθούν, άλλα όταν τα σταματήσει κάποιος, αρχίζουν πάλι τα συμπτώματα από την αρχή, διότι δεν έχει γίνει πλήρης θεραπεία κρίσης πανικού.

Αν τα φαινόμενα κρίσεων πανικού επαναλαμβάνονται (που είναι το πιο σύνηθες), τότε χρειάζεται ψυχολογική αναχαίτιση των πραγματικών αιτίων που προκαλούν την κατάσταση αυτή, με θεραπεία κρίσης πανικού. Για να αντιδρά ο οργανισμός με κρίση πανικού, σημαίνει ότι κάπου υπάρχει μια σοβαρή αιτία, η οποία όμως είναι κρυμμένη από τον συνειδητό νου συνήθως.

Ερευνητικά δεδομένα δείχνουν ότι για να φτάσει κάποιος να έχει επεισόδια κρίσης πανικού, η προετοιμασία τους (δηλαδή η πραγματική αιτία που κρύβεται πίσω από τις κρίσεις αυτές) μπορεί να έχει ξεκινήσει 10-15 χρόνια πριν, συνήθως!

Υπάρχουν 2 στάδια για την ψυχολογική θεραπεία κρίσης πανικού:

• Διαχείριση των συμπτωμάτων, εύρεση της βαθύτερης αιτίας που τα προκαλεί και αναχαίτιση της.
• Εξάλειψη του φόβου, που λέει: «Μήπως το ξαναπάθω;»

Τί μπορεί να συμβεί αν δεν αναζητήσω αποτελεσματική θεραπεία κρίσης πανικού;

Ένα πολύ σημαντικό σημείο στην οριστική θεραπεία κρίσης πανικού είναι να επιμείνει ο θεραπευμένος μέχρι το τέλος! Οι περισσότεροι αποφασίζουν να σταματήσουν μόλις διαπιστώσουν ότι τα συμπτώματα έχουν υποχωρήσει. Έτσι, μετά από μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να επαναληφθεί επεισόδιο. Ο πάσχων πιστεύει ή ότι δεν επέλεξε κατάλληλο σύμβουλο ή ότι δεν μπορεί να θεραπευτεί.

Πιστεύοντας ότι δεν μπορεί να θεραπευτεί ή ξεκινώντας την διαδικασία πάλι από την αρχή, ενδεχομένως με άλλον σύμβουλο, αυξάνονται οι πιθανότητες να επηρεαστεί η κοινωνική και προσωπική του ζωή. Θα αρχίσει να αποφεύγει περιπτώσεις που μπορεί να του προκαλούν άγχος. Ενδέχεται να αναπτυχθεί ο φόβος ότι αν παει σε ορισμένα μέρη ή αν συναντήσει κάποιους ανθρώπους, με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά θα πάθει πάλι κρίση πανικού ή να φοβάται ότι θα «γίνει ρεζίλι».

Μια από τις χειρότερες συνέπειες μπορεί να είναι το να αναπτυχθεί η αγοραφοβία. Αγοραφοβία είναι το να φοβάται κάποιος να συμμετέχει σε κοινωνικές εκδηλώσεις, ακόμα και να φοβάται να βγει, ο πάσχων, από το σπίτι του ή το δωμάτιο του.

Η προσωπική μου εμπειρία, ως σύμβουλος, είναι ότι οι άνθρωποι που επέμειναν στη θεραπεία κρίσης πανικού και διερευνήσαμε μαζί όλες τις πτυχές του θέματος, βρήκαν οριστική λύση. Οι κρίσεις πανικού αποτελούσαν απλώς μια ανάμνηση, η οποία τους βοηθούσε να κατανοήσουν καλύτερα άλλα άτομα με το ίδιο πρόβλημα. 

Ποιές προσεγγίσεις είναι πιο αποτελεσματικές για να απαλλαγεί κάποιος από τις κρίσεις πανικού;

Δεν μπορούμε να πούμε ότι μια προσέγγιση θα έχει πάντα τα ίδια ευεργετικά αποτελέσματα σε όλους. Εξαρτάται από τον χαρακτήρα του ανθρώπου και την μορφή ή την αιτία που κρύβεται πίσω από μια κρίση πανικού.

Όπως αναφέραμε και σε άλλο άρθρο, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ότι τα συμπτώματα της κρίσης πανικού δεν οφείλονται σε κάποια οργανική πάθηση, όπως η θυρεοειδοπάθεια ή καρδιακά προβλήματα. Για αυτόν τον λόγο συνιστάται πρώτα εξέταση από:

• Καρδιολόγο – για τα καρδιακά νοσήματα
• Ενδοκρινολόγο – για παθήσεις του θυρεοειδούς αδένα.

Αφού διερευνηθεί ο παθολογικός παράγοντας, από ψυχολογικής πλευράς, οι καλύτερες προσεγγίσεις για θεραπεία κρίσης πανικού φαίνονται να είναι οι:

CBT (Cognitive Behavior Therapy – γνωστική Συμπεριφορική Θεραπεία) 

NLP (Neuro-Linguistic Programming – Νευρογλωσσικός Προγραμματισμός)